ANNESİ ONA İYİ BAK
Evet, anne babalar bugün biraz sizden bahsedelim istiyorum. ÖzellikleDiyorum ki sevgisiz mi bırakılıyor bu çocuklar? Eğitimsiz mi bırakılıyor? Çok mu şımartılıyor yoksa? Yoksa bu bir kişilik arayışı mıdır?
Çok aradım cevabını
kendi içimde sonra insan diyor ki benim düşündüğüm kadar ailesi düşünseydi
sanırım bu çocuklar gençliklerini böylesine kötü kullanmazlardı.
Hep çocuk
kalacak sanıyoruz belki de. Öncesinde yaşadıkları psikolojik darbeleri
önemsemiyoruz. Ne de olsa küçük anlamıyor diyerek düşünüyoruz fakat bir gün
büyüyecek olduklarını hesaba katmıyoruz.
Toplum olarak ihtiyacımız olan daha
aklı başında, daha eğitici şeyler peşinden koşan, kötüyü iyiyi ayırt edebilen
gençler fakat ne yazık ki televizyonda, gazetede, radyoda yazıklanarak
izlediğimiz, okuduğumuz gibi akıl almaz olaylarla karşılaşıyoruz.
Kız arkadaşı terk ettiği için öldürme hakkını
kendisinde buluyor, etek giydiği için tecavüze uğramaya hakkı olduğunu
düşünüyor, alkol almayı popülerlik sanıyor, ot içiyorsa daha iyi(!)
Tüm bunlar
olurken cenneti ayakları altında taşıyan anneler Babalar nerede? Dünya’nın en
mucizevi, en şahane olayı anne baba olmak değil midir?
Böylesine büyük bir
lütfu neden sorumsuz davranarak zavallı yaşamasına izin verir ki insan?
Okumalı, araştırmalı, anne- baba olmanın beraberinde neleri getirebileceğini düşünüp tartıp sonrasında bir çocuk sahibi olmalı.
Hayata bir birey kazandırmanın
sorumluluğuna varmalı. Zira gün geçtikçe kötü olaylarla daha çok karşılaşır
oluyoruz.
Öyleyse yapmamız gereken ağacımızı yaşken eğitmek, dallarının
yeşertmek, şiddetli rüzgarlara karşı yapraklarını korumak sonrası mutlulukla
meyve verişini izlemek…
Sitemiz Konuk Yazari Sema Sener Mayis / 2014
Yorumlar