INÖNÜ`DEN ITIRAF ! "ISTIKLAL SAVASINDAKI BASARIYI INGILIZLERE BORCLUYUZ.
"TÜRKIYE,EMPERYALISTLERIN PLANLARINI GERCEKLESTIREBILMELERI ICIN ÜZERINE DÜSENI YAPMAYA HAZIRDIR! "
Emperyalizmin genel çıkarları ve emperyalistler arası çelişkiler, I. Emperyalist Savaş’ın bir Türk-Yunan savaşı biçiminde sürmesine neden oldu. Başlangıçta Yunanlılara destek vermelerine rağmen, Ingiliz emperyalizminin çıkarları Sovyet tehdidinin söz konusu olduğu koşullarda, bu desteğin 1921′den itibaren çekilmesini gerektirdi. Artık bundan sonra Ingiltere’nin temel siyaseti, Doğu’da Bolşevizmin yayılmasını durdurmaktı. Ingiliz desteği kalktığı andan itibaren de Yunanlıların Anadolu’da barınma şansı yoktu. Bu nedenle Türk-Yunan savaşı abartıldığı kadar önemli bir savaş değildi. Zaten Milli Mücadele’nin seyri de Ingilizlerin takındığı tavra göre biçimlenmiştir.
Ismet Inönü Cumhuriyetin ellinci yılı dolayısıyla verdiği bir demeçte; “Istiklâl mücadelesinin başarısı da esasında Ingilizlerin buna karar vermesi ve diğer müttefikleri de bunu kabule mecbur etmesiyle mümkün olmuştur” diyor.
“Güçlü yönetimini merkeziyetçi temellere oturtmuş bir Türkiye ,Avrupa kapitalizminin planlarını gerçekleştirme konusunda ihtiyaç olan her türlü savunma görevini üzerine getirecektir.”
Milli Mücadele’nin aynı zamanda Ingiliz ve diğer Itilaf Devletleri’yle de bir savaş olduğu sonradan uydurulmuştur.
“Yedi düvelle savaş” bir efsanedir. Zaten emperyalistler Anadolu’ya yerleşmek niyetiyle girmediler ve savaşmadan da çekildiler. Çekilirken de Fransızlar Türklere, Yunanlılara karşı kullanacakları silahlar sattılar. “Bazı Fransız subaylarının kurtuluş ordusu saflarında savaştığı rivayet edilir.”
Italyanlar da kendi bölgelerindeki silah depolarını açarak, Kuvayı Milliye’ye yardım ediyorlardı. Ingilizlerin asıl amacı Anadolu topraklarının bir bölümünü ele geçirmek değil, Doğu sömürgelerinin güvenliğini sağlamaktı.
1-Fikret Başkaya, Paradigmanın Iflası, Doz Yay., Istanbul, 1991
2-Milliyet Gazetesi, 29 Ekim 1973.
3-Scheidmann, ”Milli Mücadele” Sürekli Devrim, sayı 3, Ekim 1978
4-Çağlar Keyder, "Türkiye’de Devlet ve Sınıflar, Iletişim Yay., Istanbul, 1989
5-Fikret Başkaya, Paradigmanın Iflası, Doz Yay., Istanbul, 1991
6-Sabahattin Selek, Anadolu Ihtilali, Kastaş Yayınları, 8. baskı, Istanbul 1987, cild 2
"TÜRKIYE,EMPERYALISTLERIN PLANLARINI GERCEKLESTIREBILMELERI ICIN ÜZERINE DÜSENI YAPMAYA HAZIRDIR! "
Emperyalizmin genel çıkarları ve emperyalistler arası çelişkiler, I. Emperyalist Savaş’ın bir Türk-Yunan savaşı biçiminde sürmesine neden oldu. Başlangıçta Yunanlılara destek vermelerine rağmen, Ingiliz emperyalizminin çıkarları Sovyet tehdidinin söz konusu olduğu koşullarda, bu desteğin 1921′den itibaren çekilmesini gerektirdi. Artık bundan sonra Ingiltere’nin temel siyaseti, Doğu’da Bolşevizmin yayılmasını durdurmaktı. Ingiliz desteği kalktığı andan itibaren de Yunanlıların Anadolu’da barınma şansı yoktu. Bu nedenle Türk-Yunan savaşı abartıldığı kadar önemli bir savaş değildi. Zaten Milli Mücadele’nin seyri de Ingilizlerin takındığı tavra göre biçimlenmiştir.
Ismet Inönü Cumhuriyetin ellinci yılı dolayısıyla verdiği bir demeçte; “Istiklâl mücadelesinin başarısı da esasında Ingilizlerin buna karar vermesi ve diğer müttefikleri de bunu kabule mecbur etmesiyle mümkün olmuştur” diyor.
“Güçlü yönetimini merkeziyetçi temellere oturtmuş bir Türkiye ,Avrupa kapitalizminin planlarını gerçekleştirme konusunda ihtiyaç olan her türlü savunma görevini üzerine getirecektir.”
Milli Mücadele’nin aynı zamanda Ingiliz ve diğer Itilaf Devletleri’yle de bir savaş olduğu sonradan uydurulmuştur.
“Yedi düvelle savaş” bir efsanedir. Zaten emperyalistler Anadolu’ya yerleşmek niyetiyle girmediler ve savaşmadan da çekildiler. Çekilirken de Fransızlar Türklere, Yunanlılara karşı kullanacakları silahlar sattılar. “Bazı Fransız subaylarının kurtuluş ordusu saflarında savaştığı rivayet edilir.”
Italyanlar da kendi bölgelerindeki silah depolarını açarak, Kuvayı Milliye’ye yardım ediyorlardı. Ingilizlerin asıl amacı Anadolu topraklarının bir bölümünü ele geçirmek değil, Doğu sömürgelerinin güvenliğini sağlamaktı.
1-Fikret Başkaya, Paradigmanın Iflası, Doz Yay., Istanbul, 1991
2-Milliyet Gazetesi, 29 Ekim 1973.
3-Scheidmann, ”Milli Mücadele” Sürekli Devrim, sayı 3, Ekim 1978
4-Çağlar Keyder, "Türkiye’de Devlet ve Sınıflar, Iletişim Yay., Istanbul, 1989
5-Fikret Başkaya, Paradigmanın Iflası, Doz Yay., Istanbul, 1991
6-Sabahattin Selek, Anadolu Ihtilali, Kastaş Yayınları, 8. baskı, Istanbul 1987, cild 2
 |
| Milli Mücadele’nin aynı zamanda Ingiliz ve diğer Itilaf Devletleri’yle de bir savaş olduğu sonradan uydurulmuştur.http://gercektarihdeposu.blogspot.com |