Ana içeriğe atla

YILDIRIM BEYAZİD HAN “İŞTE HAK, İŞTE SALÂHİYET!


YILDIRIM BEYAZİD HAN “İŞTE HAK, İŞTE SALÂHİYET!


Padişahın devlet sayıldığı günlerdeyiz: Yıl 1393…

Başkent Bursa. Osmanlı tahtında Niğbolu kartalı Yıldırım Bayezid

oturuyor…

Sefer dönüşü bir solukluk uğradığı yerde “Ayak Divanı” (padişahın

doğrudan halkın şikayetlerini dinlemesi) kurdurup halkın dertlerini

dinlerken, yaşlı bir kadın bağıra bağıra padişahı azarlamaya

başlıyor:

“Padişahım! Yularını gevşek tuttuğun hademelerinden biri, destur

dilemeden sütümü içti. Bedelini talep ettiğimde bağırıp çağırdı.

İmam efendinin himmeti, ahalinin gayretiyle herifi yakalayıp kadı

efendiye götürdüm. Lâkin senin kadı, herifin lehine hükmetti.

Mağdur oldum. Hakkımı isterim.“

Hademe aranıp bulunuyor. Getirilip padişahın huzuruna çıkarılıyor.

Padişah bizzat sorguluyor: “Böyle iken böyle yaptın mı?” Adam

boynunu bükmüş, yalvarıyor: “Affediniz Hünkârım, şeytana uydum.“

Suç sabit. Hademe cezalandırılacak ve konu kapanacak. Hayır!

Padişahın aklı bu işin içindeki işte:

“Acaba şahitli-ispatlı bir suçu, kadı efendi neden cezalandırmamış?

Yoksa bazı kadıların rüşvet yediği söylentisi doğru mu?“

Hademeye sual:

“Kadıya rüşvet vererek mi serbest kaldın?” Genç hademenin boynu

bükük, elleri önüne bağlı: “Şevketlüm, billahi rüşvet vermedim,

sadece senin maiyetinde bulunduğumu söyledim. O da kabahatimi

bağışladı.“

Yıldırım Bayezid yıldırım gibi gürlüyor: “Kul hakkını Mevlâ bile bağışlamazken, kadılar bu salâhiyeti nereden alır? Tiz o kadıbulunup huzurumuza getirile!“

Başını ellerinin arasına alıp mırıldanıyor:

“Eyvah ki, eyvah! Mülke kıran girmiş de haberimiz

yok.“

Hâkimlerin bozulması adalet terazinin bozulması demekti; adalet

terazisinin bozulması ise mülkün zevaline işaretti. En şiddetli

tedbirleri alacak, devr-i saltanatında mülkün zeval bulmasına izin

vermeyecekti. Bostancıbaşıyı çağırıyor:

“Tiz adamlarını topla. Ev ev bütün şehri dolaş. Kadılardan ve

mahkemelerden şikayetçi olanları tek tek tespit et. Sonra da gel

bana bildir. Bildir ki, bozuk mizaçların kârını itmam idub adaleti

tekrar mülkün esası yapalum.“

Padişah buyruğunu alan bostancıbaşı birkaç gün içinde tahkikatını

tamamlayıp padişahın huzuruna çıkar. Hazırladığı listeyi sunar.

Padişah anlar ki, mahkemelerden ve kadılardan yana yoğun

şikayetler var. Yüreği kavrulur, inim inim inler:

“Biz bitmişiz!“

Ve Başkent Bursa’ya döner dönmez tüm beylere hitaben bir ferman

yazdırır:

“Kalenizde, yahut şehrinizde, yahut karyenizde, şer-i şerife mugayir

hareket ettiği, rüşvet ile hükmettiği şüyu bulmuş (duyulmuş)

kadıların derdest Beyşeheri’ne gönderilmesi fermanımızdır.“

Veziriazam Cendereli (Çandarlı) Ali Paşa, padişaha, kadıların suçu

sabit olması hâlinde ne yapacağını sorunca, yüreğini ürperten bir

cevap alıyor:

“Adaletin bozulması mülkün zevaline işarettir. Mülkümüzün zevalini

hazırlayan kadıları bir eve doldurup evi ateşe vereceğiz! Tâ ki

ümmet bunların şerrinden halâs olsun.”

Hüküm korkunç! Başta Çandarlı olmak üzere bütün vezirler telâşta.

Ama genç padişaha o anda itiraz edip söz dinletmeye imkân yok.

Böyle durumlarda padişaha söz söyleyebilecek tek kişi vardır:

Habeşli maskara. O komik hareketlerle konuyu yumuşatıp padişahı

eğlendirirken bazı doğruları söylemekte ustadır.

Çandarlı Paşa, Habeşliyi bulup derdini anlatır. “O iş kolay,” der

Habeşli, “şimdi hâllederim.” Yol kıyafetini giyip huzura çıkıyor.

Yıldırım Padişah, Habeşli maskarayı yol kıyafetinde karşısında

görünce gülmekten kendini alamıyor. Sonra da soruyor: “Bre

maskara yolculuk mu var?“

-”Beli Hünkârım, gitmek için ruhsat

dilemeye geldim.”

“Nereye?”

“Bizans’a.”

“Ne yapmaya?”

“Bizans’tan Bursa’ya yüz papaz getirmeye gidiyorum, Hünkârım.”

Padişahın kaşları kalkıyor: “Bre köle! Müslüman mülkünde papazın

işi ne?”

“Kadılık edecekler Şevketlüm.”

Padişah işin özünü ve özetini anlar gibi. Fakat bir yandan da

sohbetin ne şekilde gelişeceğini, sonunun nereye varacağını merak

etmekte; tekrar sorar:

“Ya bizde kadılık edecek âdem yok mudur da papaz getiriyor sun?“

“Sayenizde kalmayacak Hünkârım. Kadıları yakacağınıza göre, bari

davalarımıza papazlar baksın da ümmetin işi aksamasın. Malûm,

kadılık ilim işidir: Eh, papazlar da bir nevi âlim sayılır.“

Hünkâr hükmün ağırlığı altında ezilerek gülmeye çalışır.

“Tamam tamam vazgeçtik. Belli ki ifrat etmişiz. Söyle seni

huzurumuza gönderen vezirlerimize, müsterih olsunlar.“

Sadece suçluların cezalandırılmasıyla yetinir.

Bu bir derstir. Dersini alan padişah, kurmaylarına danışıp rüşvete

çare arar. Rüşvet kapısını kapatmak için tarihimizde ilk defa

“mahkeme rüsumu“ adı altında davayı kaybedenlerden alınmak

üzere bir ücret konuyor. Hâkimlere bu paradan pay verilmeye

başlanır. Kurtla kuzu yan yana yürür ve devlet adalet anlayışında

imparatorluk burcuna doğru yükselir.

Çünkü Osmanlı nizamında “güçlü olan haklı” değil, “haklı olan

güçlü“dür.

Ama sahi, “geçmişe mazi” derlerdi…

Ya “mazi” çağın önüne geçmiş, ama irdelemekten korkulmuşsa?

Galiba buna da ”korku“ derler, “tarih korkusu!“

“Tarih şuuru“ ise tarihten ders ve ibret alma becerisinin adıdır.

“İŞTE HAK, İŞTE SALÂHİYET!

KAYNAK

Yavuz Bahadıroğlu – Biz Osmanlıyız



Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Vehbi Koc, Haim Nahum’un oğludur.

Vehbi Koc, Haim Nahum’un oğludur. Haim Nahum, Osmanlı Bankasından çaldığı paraları İsviçre’ye aktardı. Haim Nahum çaldığı paraların yarısını bir oğlu Bernar Nahum’a diğer yarısını da diğer oğlu Vehbi Koç’a verdi. Bernar Nahum ve Vehbi Koç o rtaklasa BEKO’yu kurdular. Vehbi Koç’un serveti, Osmanlı Parasıdır. ***** “Koç ve Doğramacı ailesini yakın izlemeye almak gerek.. Vehbi Koç kimdir? Bakarsınız ipin ucu Bandırma vapuruna kadar gider.. Bernard Nahum da çok önemli bir isim ve tabii Haim Nahum Efendi de öyle.. Koç deyince bugün akla Mustafa Koç, Rahmi Koç gelse de, aslında Koç ailesinin asıl önemli isimleri Kıraçlar. İnan Kıraç da damat..! Bu Hayim Nahum adı önemli.. Lozan’ın perde gerisindeki Siyonist o.. Türkiye’deki “Arap Düşmanı Kemalist Milliyetçilik”i n sponsoru da O. Daha sonra gitti Nasır’a danışman oldu, Arap Yahudilerini örgütledi ve Türk düşmanı Arap milliyetçiliğin in liderliğini üslendi..! Arap düşmanı Kemalist Türk milliyetçiliği fikrinin arkasında kimler vardı bakın bakal...

israil’in 2. cumhurbaşkanı Atatürk’ün hocası Şemsi Efendinin oğlu

SABETAY ve PAKRADUNİ’ ler   Selanikli'nin yakın dostları TSK’nın hazırladığı “Atatürk Köşesi”nde Mustafa Kemal Paşa’nın boyunun 1.74 olduğu yazıyor. Bugüne kadar 1.68 olduğu biliniyordu.. Genelkurmay Başkanlığı Atatürk’ün boyunu açıklayarak tartışmalara son noktayı koydu. Genelkurmay Başkanlığı Atatürk’ün boyunun bilinenin aksine 1.68 değil, 1.74 olduğunu açıkladı. Atatürk’ün boyu 1.74 i ken, kilosu 74-76 arası, ayak numarasının da 42 olduğu açıklandı. Siz babasının adının Ali Rıza, annesinin adının Zübeyde olduğunu kabul etmeye devam edin ve tabii Selanik’te doğduğunu da! Resmi tarih iddiasını

Atatürk un SEVGILISI Fikriye nin intihar etmediği, öldürüldüğü kanaati güçlendi.

Hayatı gizemlerle dolu Fikriye’nin intihar etmediği, öldürüldüğü kanaati güçlendi. Yazar Fatih Bayhan tarafından yapılan çalışmada Fikriye’nin aynı zamanda Atatürk’ün imam nikâhlı eşi olduğu ve ondan çocuk aldırdığı iddia ediliyor.  Zübeyde, Makbule, Latife, Fikriye, Sabiha, Ülkü… Atatürk’ün kadınları. Anne, abla, eş, sevgili, evlatlık... Mustafa Kemal’in etrafındaki kadınların her biri ayrı bir araştırma konusu aslında. Latife Hanım ile Atatürk’ün ilişkisi sıradan bir karı-koca münasebeti değildi elbet. Gazi’nin etrafındaki kadınların çoğu güçlüydü şüphesiz. Ama Fikriye’nin durumu farklıydı. Mahzun, acılı, âşık, ihtiraslı, bir o kadar da çocuktu Fikriye. Zaten acılarla örülü hayatı da bunu gösteriyor. Fikriye yitik bir kadındı. Çünkü Atatürk’ün hayatının belki de en gizli kalan parçasıydı.  Atatürk ile Fikriye’nin ilişkisi nasıldı? Fikriye Köşk’te sıradan bir kadın mı yoksa Mustafa Kemal’in kalbindeki en derin yara mıydı? Fikriye intihar mı etti? Atatürk, Fikriye’ye d...